Oefening 1

[stextbox id=”custom” caption=”Aandacht naar anderen toe”]

Maak een lijst met alle belangrijke mensen in je leven, en stel jezelf bij iedere persoon de volgende vier vragen:

Hoeveel aandacht geef ik?

1= veel te weinig

2= te weinig

3= genoeg

4= te veel

5= veel te veel

Wat voor aandacht geef ik?

1= heel negatief

2= negatief

3= neutraal

4= positief

5= heel positief

Hoeveel aandacht ontvang ik?

1= veel te weinig

2= te weinig

3= genoeg

4= te veel

5= veel te veel

Wat voor aandacht ontvang ik?

1= heel negatief

2= negatief

3= neutraal

4= positief

5= heel positief

Positieve aandacht is voedend voor degene die het ontvangt. Voorbeelden: liefde, oprechte interesse, medeleven, compassie, humor. Maar ook bijvoorbeeld boosheid kan voedend zijn, als het gebruikt wordt om grenzen aan te geven, en dus functioneel is.

Negatieve aandacht is schadelijk, zoals: (niet functionele) woede, agressie, verwijten, jaloezie, haat, irritatie, veroordelingen, neerbuigendheid. Maar ook goed bedoelde aandacht kan een averechts effect hebben, zoals het beklemmende claim-gedrag van een overbezorgde moeder.

Negatieve aandacht is overigens meestal niet slecht bedoeld – vaak is het een uiting van onvermogen, dan wel onmacht. Zo kan het dat je je misschien onbewust afreageert op je kind of partner, waardoor je ook weer negatieve aandacht en energie terugkrijgt.

[/stextbox]

 

[stextbox id=”custom” caption=”Zelf doen?”]

Soms kan het maken van deze lijst genoeg zijn om je energieverdeling naar anderen toe wat gezonder te maken, door bepaalde relaties even ‘on hold’ te zetten, en anderen weer nieuw leven in te blazen. Of je relatie met iemand gezonder maken, door je bewust te worden van de negatieve aandacht die jullie elkaar geven, en dit samen om te zetten in positieve aandacht.

Vaak is het wat ingewikkelder, bijvoorbeeld als je merkt dat je moeder je eigenlijk structureel (goedbedoeld) claimt. Of als je er achter komt dat je eigenlijk weinig voedende aandacht van je partner ontvangt. Dan is er de uitnodiging om dieper te kijken, naar achterliggende overtuigingen en gevoelens die deze gedragspatronen in stand houden. Misschien kom je erachter dat schuldgevoel de oorzaak is van het feit dat je je laat claimen. Of dat er sprake is van structurele miscommunicatie met je partner, waardoor wezenlijk contact ontbreekt.

Als je hier wat hulp bij nodig hebt, kan dat in de vorm van een persoonlijk consult of een workshop.

[/stextbox]